آشنایی با مینی‌گلف
در حالیکه سکوت سنگینی بر زمین بازی حاکم است، بازیکن با آخرین نگاه به مسیر حرکت توپ و حفره‌ای که باید توپ را به داخل آن هدایت کند، تمرکز لازم را انجام می‌دهد. تماشاچیان، هیجانی کمتر از بازیکن ندارند. ضربه زده میشود و حرکت توپ در طول مسیر، زیبایی، هیجان و حتی نگرانی حاصل از سرنوشت توپ، همه را محو تماشا ساخته است. توپ در اثر محاسبات دقیق بازیکن پس از برخورد به دیواره، داخل حفره میافتد و آنگاه غریو شادی همه را فرا می‌گیرد.
مینی‌گلف –بنا به تعریف فدراسیون جهانی مینی‌گلف (World Minigolf sport Federation) یا به اختصار WMF– ورزشی است برای افزایش خونسردی، تمرکز و قدرت تصمیم بازیکنان که با چوب مخصوص (putter) و توپ بر روی زمین این ورزش انجام میشود و بازیکن باید با کمترین ضربه (ترجیحاً یک ضربه) توپ را به داخل حفره هدایت نماید.
فدراسیون جهانی مینی‌گلف (WMF) بعنوان نهاد متولی این ورزش، ضمن سیاست‌گذاری، نظارت و هدایت فدراسیون‌های قاره‌ای مینی‌گلف، برای رشد و گسترش آن نیز تلاش می‌نماید. این فدراسیون همچنین عضویت Sport Accord (مرجع بین‌المللی فدراسیون‌های ورزشی) را نیز دارا می‌باشد. فدراسیون آسیایی مینی‌گلف (Asia Minigulf (sport Federation یا به اختصار AMF نیز مسئولیت این ورزش را در قاره آسیا داراست. نشانی اینترنتی www.minigolfsport.com سایت رسمی WMF و www.asiaminigolf.com نیز سایت رسمی AMF است.
مینی‌گلف بصورت حرفهای در ۴ سیستم (براساس شکل و جنس زمین مسابقه) و بر روی ۱۸ میدان برگزار می‌گردد:
۱. سیستم بتنی (Concrete): جنس میادین از بتن مخصوص است. این سیستم در سال ۱۹۵۰ میلادی توسط پال بگنی سوئیسی ابداع گردید. شکل زمین‌ها نیز کاملاً مشخص و بر اساس نقشه‌های استاندارد اجرا می‌گردد. طول هر میدان بین ۱۰ تا ۱۲ متر و مساحت مورد نیاز ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ مترمربع می‌باشد.
۲. سیستم فلت گلف (Feltgolf): به این نوع، مینی‌گلف سوئدی نیز می‌گویند. سطح زمین از نمد مخصوصی پوشیده میشود و جنس دیواره‌ها از چوب است. این سیستم به مساحتی بین ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ مترمربع برای ساخت نیاز دارد. استاندارد و نقشه‌های ویژه‌ای برای اجرای میادین موجود می‌باشد.
۳. مینیاتورگلف (Miniaturegolf): سطح زمین‌های این سیستم بوسیله نوعی سیمان مخصوص پوشیده میشود. مساحت مورد نیاز مینیاتورگلف بین ۶۰۰ تا ۸۰۰ مترمربع است. این سیستم از طرفداران بیشتری در میان مینی‌گلف‌بازان برخوردار است. در این سیستم میادین باید بر اساس نقشه‌های مخصوص ساخته شوند.
۴. ادونچر گلف (Minigolf Open Standard یا به اختصار MOS): میادین این سیستم در شکل‌های نامتعارف و سازگار با محیط (از نظر عوامل موجود در زمین مانند درخت، پستی و بلندی و …) ساخته میشود. سطح این زمین‌ها معمولاً با چمن مصنوعی پوشش داده شده و شکل هر میدان از نقشه خاصی پیروی نمی‌کند و همین امر باعث می‌گردد تا فضایی کاملاً زیبا و دل‌پذیر برای یک ورزش خانوادگی دراختیار قرار گیرد. با این توضیح؛ برای ساخت زمین مینی‌گلف در استاندارد ادونچر، هیچ نقشه از پیش تعیین شده‌ای وجود نداشته، متناسب با عوارض طبیعی زمین مورد نظر و با رعایت چهار نکته زیر، می توان نسبت به طراحی و ساخت اقدام نمود:
(۱) طول هر میدان، حداقل ۷ متر.
(۲) عرض محل عبور توپ، حداقل ۱ متر.
(۳) قطر دایره منطقه حفره، حداقل ۲ متر.
(۴) فاصله حفره با دیواره، حداقل ۱ متر.
» دریافت تایید انجمن مینی‌گلف برای نقشه‌ها، کفپوش و جنس دیواره‌ها، پیش از اجرا الزامی است. (برای زمین‌هایی که متقاضی مسابقات رسمی می باشند.)
در کشور ما، انجمن مینی‌گلف ایران (وابسته به فدراسیون گلف) عهده‌دار مسئولیت این ورزش است. در چند سال گذشته، این انجمن تلاش‌های بسیاری را برای معرفی و گسترش مینی‌گلف در مدارس، دانشگاه‌ها، مجتمع‌های ورزشی، مراکز تفریحی – اقامتی و گردشگری، پارک‌ها و بسیاری سازمان‌ها و مراکز دیگر انجام داده است.
امید است با حمایت هر چه بیشتر از این ورزش که به سادگی قابل اجرا و در دسترس خانواه‌ها نیز هست، شاهد گسترش روز افزون مینی‌گلف در ایران عزیز و کسب عناوین و افتخارات آسیایی و جهانی باشیم.
